Mama en Lone in Amerika!
Blijf op de hoogte en volg Lone
11 Mei 2014 | Verenigde Staten, Byron
Normaal is 26 maart al een speciale dag, want het is mijn verjaardag. Maar dit jaar was 't toch wat specialer. Niet omdat ik zo ver weg was, misschien een beetje, maar ik ging mijn mama weer zien naar ruim 7 maanden! En waar? Las vegas!
Ik denk ik net begon te slapen toen de wekker alweer ging. Half 4. Van de zenuwen kon ik niet in slaap komen en lag ik van de ene kant op mijn andere kant te draaien, maar de zenuwen gaven me ook genoeg energie om op 3 uur slaap te kunnen leven. Alweer werd de kofferbak gesloten met mijn mooie zwarte koffer met witte stippen erin. Alweer op weg naar het vliegveld.
Hoewel, het de vorige keer niet zo druk was, had ik dat nu ook niet verwacht. Wie vliegt nou om 7 uur op een normale schooldag? Niet bij stilgestaan dat sommige vakantie hadden en dat ik van terminal 1 vloog. Die 5x zo groot is. Wat dus ook 5x zo lang wachten was...
Hoewel ik nog geen 30 minuten meer had om naar mijn vliegtuig te komen, of te wel het inchecken was al begonnen, moest ik toch echt even koffie halen, anders zou de dag heel zwaar worden.
Rennend met een rugzak op mijn rug, een onhandige laptoptas in mijn hand, en een mijn paspoort en ticket in mijn andere hand, had ik ook nog een iced tea en super hete, overvolle koffie in mijn handen. Je kan het al raden, ineens was mijn spijkervaste bruin en waren mijn handen heel heet. Ik was niet eens meer aan t rennen om het vliegtuig te halen, maar zodat ik mijn koffie kon neerzetten, want 't was gloeiend.
Eindelijk ingecheckt, zat ik dan. Met trillende benen van mijn koffie te genieten, terwijl de man naast me met een vrouw naast 'm zat te flirten die vertelde dat haar man verop in het vliegtuig zat. Dat was meteen 't einde van 't gesprek.
Na 4 uur stond ik dan in Las Vegas. De blikken die ik van mensen kreeg als jong meisje alleen reizen, en dan ook nog naar Las Vegas was lachwekkend.
Ik wist dat Las Vegas een gekke stad was, de eerste stap uit het vliegtuig werd dat 't al waar gemaakt. Casino's over 't hele vliegveld.
Uiteindelijk met de tram aankomend bij de bagage, werd het wachten voor mama. Mama was de avond ervoor al aangekomen, dus die nam weer een shuttle om mij op te pikken.
Ik plofte neer op 't queensbed zodra we aankwamen, 't was geen seconde stil geweest. En dat was voor een lange tijd zo. Na alle lieve, leuke cadeautjes uitgepakt te hebben gekregen, besloten we om Las Vegas maar te gaan verkennen. Beginnend van ons hotel, de stratosphere. Aanbenemend uitzicht. Vervolgens zijn we heel de strip maar afgelopen, niet mij stilgestaan dat 'ie 7 kilometer is...
Een dag vol kletsen, shoppen, foto's maken, trappen lopen, casino's verkennen, en nog meer lopen, sloten we 's avonds af bij de Italiaan, om vervolgens met een volle buik nog een keer de stratosphere op te gaan, maar nu met lichtjes. Dat was nog veel mooier!
Aangezien vooral ik ontzettend last had gekregen van blaren en pijnlijke voeten, zo erg dat ik de eerste avond geen schoenen meer kon dragen en een beetje op de zij van m'n voeten liep, en in de kamer alles kruipend deden, hadden we besloten de 2e dag een bus kaart te kopen, die ons eerst downtown heeft gebracht, waar we hebben gegeten bij het bekende restaurant: The Heart Attack. Het bezorgde me letterlijk een hartaanval, nou ja bijna dan. Samen in ziekenhuiskleren werden we bediend door zusters, bediend met voor mij een hot dog zo groot als mijn onder arm en voor mij een reuze hamburger. En daar blijft 't niet bij, als je 't niet op at, werd je gespanked.. Een ding is zeker, sinds die dag hebben we amper honger gekend, en waren onze etenstijden helemaal verpest.
Vervolgens hebben we een stukje de bus genomen om vanaf daar naar een hele mooie outlet te lopen. Genietend van mijn aardbeien in chocolade waren we aan 't genieten van 't zonnetje en alle winkels. Daarna hebben we de bus gepakt naar het uiteinde van de strip. Om vervolgens de stad te zien bij lichtjes, de fontein show, en nog een beetje shoppen, om de avond af te sluiten in ‘Parijs’ op het terras. We hadden daar woensdag heerlijk in de zon op het terras gezeten en dat was zo goed bevallen dat we terug gingen. Dus na een uur wachten voor een plekje hadden we maar besloten binnen te gaan zitten, het werd laat en het koelde buiten ook af. Ons plan was om samen heerlijk mosselen te gaan eten, want ik dat vind ik eigenlijk iets van mama en mij, omdat niemand anders het in het gezin eet. Dus kletsend en genietend van wat heerlijk brood, kwam de vrouw pas na een uur naar ons toen dat de mosselen uit waren verkocht.. We zijn toen maar teruggegaan, zo honger waren we na die lunch toch, maar moe waren we wel.
Vrijdag was het ondertussen alweer. Rustig aan gedaan, begonnen met starbucks, zoals ondertussen al elke dag, krijg je als het in het hotel zit, om uiteindelijk de hele middag door te brengen op ‘t vliegveld, dat terwijl het zo’n mooie dag was. Maar oke, ik was met mama, dus zo erg was het ook weer niet.
Mama had een andere vlucht dan ik, maar het scheelde maar 5 minuten. Totdat mijn vlucht was veranderd, en vervolgens vertraagd was toen we op het vliegveld aankwamen. Een uur als ik het goed zeg. Genietend van onze lunch, zaten we toch te bedenken wat nu te doen, aangezien het vliegveld steeds later zou vertrekken.
Na 6 keer heen en weer te hebben gelopen van mijn gate naar mama’s gate, hebben we uiteindelijk na heel veel discussie en moeite het voor elkaar gekregen dat ik met mama mee kon vliegen, en we zelfs langs elkaar konden zitten.
Het was maar een vlucht van een uur toen we in zonnig Los Angeles landden. Als ik aan LA denk, denk ik aan celebrities, en de eerste, ook de laatste trouwens, werd al gespot op het vliegveld, al omringd bij paparazzi, maar wie het was? Ik heb nog steeds geen idee. Daarbij gaf ik er vrij weinig om en had ik ook geen tijd om er veel om te geven. Ik bedoel, waar ik meer om gaf was het feit dat mijn koffer niet was meegekomen. Terwijl ze nog zo hadden gebeld om mijn koffers te wisselen toen ik mijn vlucht veranderden. Ik zou zelfs eigenlijk niet eens hebben meegemogen als ze mijn koffer niet hadden. Stond ik daar in warm LA in mijn roze trainingbroek, mijn timberlands eronder, en een trui aan; ofwel, ik zag er niet uit. Maar laten we positief blijven, we waren samen, we waren veilig aangekomen, en het scheelt veel om niet alle bagage, al het gewicht, mee te hoeven sjauwen.
Een Amerikaanse ervaring rijker, rijden in een echte, gele taxi, kwamen we aan bij ons hotel. Prachtig beneden, schrikwekkend boven, eng buiten. Dat is hoe ik 't nog aardig kan beschrijven. Maar misschien kwam dat omdat het een lange dag was. Dus hand in hand liepen we naar de bus om naar de beroemde Santander Monica Pier te gaan. De bijna uur lange busreis was het waard. De lichtjes vanaf het strand waren prachtig van ver af en de pier zelf was ontzettend gaaf. Na wat rondjes te hebben gelopen en alles te hebben bewonderd, namen we plaats bij een van mijn favo Amerikaanse restaurants; Bubba Gump. (Van Forrest Gump. Als je de film nog nooit hebt gezien, dan nodig ik je uit om 'm bij mij te komen kijken als ik terug ben!)
Uitgeput lagen we in bed na het heerlijke avondeten en de lange busreis, om onze kamer te 'upgraden'. En vervolgens daar in bed naar een nieuw hotel te zoeken.
Daar liepen we dan weer door de straten van LA, met alle onze spullen, althans mama's spullen, want mijne waren niet meegekomen met 't volgende vliegtuig zoals beloofd. Voordat we naar onze nieuwe hotel vertrokken in de metro zijn we toch maar even gestopt bij een winkeltje om wat schone kleren te kopen; de hele tijd dezelfde kleren dragen is niet zo fris, en een trui en joggingbroek met 26 graden is ook niet echt prettig.
Hoewel we bij de verkeerde halte waren uitgestapt en dus een hele lange looptoht hadden, kwamen we aan in onze nieuwe hotel. Van ghetto's LA gingen we naar een hotel in 't midden van Hollywood, aan de walk of Fame en uitkijkend op het beroemde Hollywood-sign. Beter kon 't niet. Driemaal raden wat wij deden de eerste dag daar? Natuurlijk! Lopend over de walk of Fame, de straten daar te bekennen, om vervolgens een tour te nemen naar het sign, Beverly Hills, huizen van o.a. Bruno Mars en Michael Jackson, rodeo boulevard en Sunset Strip, en vanaf het einde van de walk of fame terug te lopen. En om de heerlijke zonnige dag in Hollywood af te sluiten hebben we heerlijk gegeten in het Hard Rock Café.
Na goed wat uurtjes slaap werden we heerlijk rustig wakker, zoals een normale zondag. Helaas betekende deze zondag ook dat het alweer de laatste dag samen was. Dus om nog een speciale dag van te maken waren we vroeg vertrokken met starbucks in onze handen naar de Universal Studio’s. Een tour door de stages en plaatsen waar honderen films en series zijn opgenomen, mochten we zien hoe nep alles was, om daarna te genieten in t zonnetje op het terras, om daarna verschillende achtbanen en dingen in te gaan. Ontzettend gaaf om een keer te doen. En omdat het Hard Rock Café zo goed bevallen was de dag ervoor, aten we er maar weer. Nu alleen in Universal City, waar een auto rond draaide in het midden. Het is leuk om te zien hoe verschillend elke Hard Rock Café is, want ondertussen ben ik geweest in New york, Honolulu, Hollywood, en Universal City.
Na dat we ons lekker vol hadden gegeten, namen we de metro weer naar huis, om nog even over de walk of fame te lopen om de laatste grote sterren op de foto te zetten en bij de supermarkt te stoppen om genoeg eten in te slaan, om een heerlijke laatste moeder-dochter avond te hebben.
Voor de laatste keer stapte we in de metro met onze starbucks en alle onze tassen, om terug naar het vliegveld te gaan. Daar stonden we dan. Na 6 dagen vol kletsen, shoppen, knuffels, tranen, lachen, eten, en vooral heel veel genieten, moesten we weer gedag zeggen.. Voor 2 maanden nu maar!
Het was een prachtige week en ontzettend tof om mama weer te zien. She's the best, love her to pieces.
-
12 Mei 2014 - 07:52
Mirjam:
Leuk om alles zo weer even opnieuw te beleven! Nu nog maar een maand. Xxx -
12 Mei 2014 - 11:44
Sonja Dekker:
Mooi verhaal Lone, fijn dat jullie zo genoten hebben. Liefs van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley