Dokterbezoekje..

'Sick?.... Sit there, please!....You have something...... wrong.. right lung...' En zo ging het minuten, het leken wel uren, lang door bij mijn eerste Amerikaanse doktersbezoek.
Na 2.5 week, sinds ik hier ben, erg hoesten, en in combintaie met de griep die er dit weekend bovenop kwam hebben we allerlei medicijnen thuis geprobeerd, dat is ook allemaal anders en dus erg zoeken (daardoor heb ik volgens mij het aantal pillen wat ik normaal in een jaar slik nu geslikt in een weekend..) , toch maar besloten dat een dokter misschien wel een goed idee was. De helft heb ik niet verstaan, en daar betaal je dan echt vermogens voor, alleen met een beetje wat ik oppikte hebben we er iets van longontsteking uit kunnen halen. Ach ik heb medicijnen nu, een antibiotica achtig iets, en als het goed is gaat dit werken. Daar gaat 't om, als ik beter ben, ben ik allang blij, wat 't ook was!
Vandaag in plaats van aan mijn 2e week school te beginnen, op het doktersbezoek na, de hele dag in mijn bed doorgebracht, daar baal je wel van als het buiten 36 graadjes warm is kan ik je vertellen! Maar met een beetje slapen, skypen en een beetje muziek luisteren, kwam ik de dag toch nog wel aardig door.
En ik moet zelfs zeggen, dat ik weer helemaal bij ben gekomen van m'n beetje heimwee en dat ik ben gevuld met positieve energie!
Alles ik me weer wat beter voel, gaan we er weer te gaan!
En daarbij heb ik vandaag het leukste compliment van dit jaar gehad; 'Ik heb besloten je deze zomer te houden, ik wil niet dat je weggaat. En, je moet "the 4th of July" meemaken!' Aldus mijn lieve gastvader. Nou, dat is toch leuk om te horen!
En en en, mijn kleine 'broertje' heeft een project op school, over zijn eigen, en hij moest en zou de familiefoto op de State Fair meenemen, ookal staat de vriendin van zijn broer daarop, maar ik sta daar ook op, en ik hoor bij de familie! Dat is toch lief!
Tenslotte, heb ik van die fantastisch vrienden, ook uit NY, waarvan ik ineens een berichtje kreeg, van een Zwitserse vriend (Jaja, tegenwoordig vrienden over de hele wereld, dus d'r komen nog een paar mooie reizen aan, denk ik zo!), met de tekst: 'I just want to say that when ever you sad, don't cry! Smile! Because the world is wonderful!'
Met een foto er onder met die tekst, wat ik schreef op zijn shirt. Dat was echt 'onze' tekst, die ie op precies het goeie moment stuurde. En gelijk heeft hij, of eigelijk wij, maar hij hielp me even herinneren, hoe moeilijk het soms ook even gaat zijn, ik blijf lachen, want de wereld is prachtig, netals dit jaar, en ik ga d'r niks van weggooien! Ik omarm alles met 2 hele brede armen.

Gisteren, hoe beroert ik me ook voelde, heb ik hele leuke nieuwe contacten gesloten, met alle exchanges students hier in de buurt, van mijn organisatie. En staan er voor het komende jaar, al iedere maand leuke dingen met z'n alle gepland!
Verder hebben we het met ze alle gehad over de 'do's' en 'dont's', reizen, school; over dit jaar dus gewoon.

Ik heb begin van de middag nog even de rommelmarkt bezocht samen met mijn gastmoeder en broertje. Iedereen met zonnebrillen, korte broeken en hemdjes te genieten van de 34 graadjes, liep ik bibberend met mn vest, gympen en een lange broek op de jaarmarkt, wel mijn zonnebril op, maar alleen zodat mensen mijn beroerde ogen niet zagen. Dus, zolang waren we er niet, maar mijn broertje had het erg leuk, en dat is altijd fijn! En ik moet zeggen, dat ik het wel leuk vond om even te zien, gewoon door de andere dingen die ze hebben en natuurlijk toch weer overal fastfood. Wat ik al zei, ik wil niks weggooien, en ik heb geen spijt dat ik ben geweest. Al was mijn bedje erna wel erg lekker.

Eigelijk denk ik dat, hoe beroert ik me ook voelde, het ziek zijn me wel een beetje heeft geholpen, even rust, denken, praten met vrienden, wat me ontzettend goed deed, ookal zegt iedereen; 'Niet skypen als je heimwee hebt.' , ik zeg:'Wel doen!' , Ik vond het heerlijk om even alles in het nederlands eruit te gooien en hun advies en commentaar terug te krijgen, juist omdat hun je zo goed kennen en in het nederlands is het toch wat makkelijker, en met wat bijslapen, voel ik me weer een stuk beter, helemaal positief gevuld. Alleen nog even de boze bacteriën in mijn lichaampje verslaan, en dan kan de school zich klaarmaken voor de Nederlander, yeah!

O, en ik bedacht me dat ik iets was vergeten te vertellen, ik denkt dat mijn hersenen het vrijdag nog een beetje aan het verwerken waren, de verbazing die ik meemaakte. Ik liep rustig mijn klas in om 8 uur, zonder dat er een leraar in het lokaal was, heel normaal hier, zonder mijn rugzak, maar wel met een nieuwe geordende map, ipad en mijn mooie etui met Zico, Tammo, Karin en Martin erop, ging ik zitten. De zoemer van de speaker ging, die zo ongeveer iedere les gaat, waarvan de helft van de tijd ik met wat andere werd opgeroepen om weer even iets te regelen of een test te moeten doen, maar dit keer was anders. Iedereen stond op, ging achter zijn stoel staan, hand op het hart, gestrekte rug, een diep adem in en ze begonnen het volkslied (althans dat vermoed ik) te zingen, die ook door de megafoon galmde, stond ik daar met een mond vol tanden.. Maar Ik moet zeggen, dat ik onwijs onder de indruk was, hier dook dus weer de liefde voor het land van de amerikanen op. Zie je het al voor je, De zoemer gaat, en iedereen gaat 's ochtends met zijn slaap oogjes langs zijn tafel staan en het wilhelmus zingen?
Ik vind dat echt een van de mooie dingen van de amerikanen, de liefde voor het land, wat ze allemaal gemeen hebben. Netals dat je echt overal de Amerikaanse vlag ziet hangen, dat geeft een eenheid, een liefde. Daar kan Nederland, vind ik persoonlijk, ook wel wat aandoen!

Ik ga mijn oogjes sluiten, in de hoop dat ik me morgen weer wat beter voel!
Heel veel liefde voor jullie allemaal,
xxx

Ow, en als je denkt van goh, enkelvoud moet hier toch in plaats van meervoud, in mijn wereld tel ik graag voor 2! En als jullie me volgend jaar weer zien, dan snappen jullie dat ook, dan heb ik tenslotte een 2persoonslichaam. Oh, dit verklaart overigens echt mijn 2persoonsbed, ze willen gewoon niet over een tijdje een nieuwe kopen.. Deze mensen denken vooruit!
Tja Amerikanen he, die denken en lopen met alles vooruit!