De meeste dromen..

"Steeds als ik aan je denk,
dan voelt het meer als een geschenk.
Mensen, jullie moesten eens weten,
dit gaat we echt niet snel vergeten.

Ik word een echt engels vrouw,
want ik schud het gewoon zo uit de mouw,
en als ik engels droom, sta ik zo sterk als een boom.

De meeste dromen zijn bedrog,
maar als ik engels droomt dan schrik ik toch.
Ik voel mijn warmte en zie mijn gezicht,
Het was een droom met een bericht.
Je maakt me wakker en ik schrik me kapot,
De laatste nachten slaap ik rot.

Je moet echt een ding horen,
mijn nederlandse leven is nu even verloren.
Ik, heb mijn leven nu hier,
En het gaat echt als een tiere-lier.

Ik ga jullie nu echt loslaten,
in de weekenden kunnen we bijpraten.
Maar door de week doe ik social media-updates.

De meeste dromen zijn bedrog,
maar als ik engels droomt dan schrik ik toch.
Ik voel mijn warmte en zie mijn gezicht,
Het was een droom met een bericht.
Je maakt me wakker en ik schrik me kapot,
De laatste nachten slaap ik rot.."

Engelse dromen - Lone van Lunen
(Beter met de karaoke versie van 'dromen zijn bedrog' - Marco Borsato eronder.)



Zoals ik in mijn liedje al een beetje probeerde te vertellen is dat ik van de week wakker schrok na mijn eerste engelse droom, beter gezegd, een nachtmerrie, ik vond het maar een beetle eng.
Ik zal ook vertellen dat ik de nachten erna niet echt meer heb kunnen slapen, maar die nachten heb ik wel nuttig besteed. Ik ging er over nadenken, en 3 weken geleden hebben ze, cöordinatoren van de organisatie, gezegd;'1 keer per week contact met thuis.' Ja ammehoela dacht ik, netals iedere andere studenten.
Maar nu 3 weken verder, 3878 gesprekken met vrienden uit NY en van thuis, heeft het misschien wel laten inzien dat het beter is.
Ik leef hier nu, en niet meer in Nederland. En ook al heb ik niet echt heimwee, is voorkomen beter dan genezen, daarbij moet ik hier optimaal gaan genieten, in plaats met mijn hoofd in nederland te zitten. Het wordt dan ook zeer op prijs gesteld als jullie niet de hele tijd mij berichtjes willen sturen (Ja mam, ook jij!) .
Ik vind het heel leuk, en het is niet dat jullie moeten stoppen, maar ik ga proberen niet hele gesprekken meer door de weeks te houden, maar ik ga het proberen zoveel mogelijk in het weekend te doen, dus excuses als jullie worden genegeerd. Mijn blog, Facebook, twitter en instagram hou ik wel gewoon bij, maar zoveel mogelijk in het engels. Engelse gesprekken mag altijd!
Maar als je wil skypen, sta ik helemaal voor open, in de weekend, en daarvoor mag je ook wel een berichtje sturen, anders gaat het niet werken, een tijd hebben is wel handig.
En gelukkig zitten jullie allemaal in mijn agenda en fotoalbum, dus helemaal loslaten hoef ik niet, jullie zijn nog iedere dag bij me, ook in gedachten!
Daarbij, heb ik mijn ozo coole 'air'-printer binnen gekregen gisteren, wat betekent dat ik al mijn foto's direct van mijn Ipad of Iphone kan printen, en dus mijn fotolijsten kan gaan zullen met jullie!

Maar na mijn Eerste engelse droom, en de slechte nachten daarna, heb ik ze even laten zien dat ik echt overal kan slapen, om mijn status hoog te houden. Eerst was ik er niet uit te krijgen, zelfs niet met de honden, na een douche, gewoon weer op mijn bed in slaap gevallen, om vervolgens wakker te worden gemaakt en me eigen aan te kleden, om op tafel in slaap te vallen, vervolgens in de auto ( heen en terug), in les en daarna thuis, 2 dagen.. En nog steeds hebben we prachtige wallen.
En ik hoor jullie den ken;'Ja hoor, in de les, dat wordt wat met d'r!' en of het wat wordt! Ik heb mijn eerste 3 cijfers, ondertussen, al terug; A+, A en een A+! Dus, we beginnen heerlijk!

Helaas ben ik bang dat we dit weekend niet echt kunnen bijslapen, of bij kunnen komen van de spierpijn, want jaja ondertussen het slapen en school door, hadden we ook nog dansen. En god, ik voel spieren, waarvan ik niet wist dat ze daar allemaal zaten. Ik ben helemaal uitgerekt, want tja, wat moeten wij doen met kerst? Nee geen kerstengeltjes dans, gewoon 'even' de split, met zowel links als rechts voor, beide dus! Ik was toch best wel een stijve plank merk ik nu, mijn kont en bovenbenen, is niet meer lekker om op te zitten of daarna mee te lopen.. Maar, we leren nieuwe dingen, al weet ik niet of ik dit had willen leren.. Gelukkig was voor dansen mijn zelfvertrouwen een beetje opgekrikt, toen een meisje me voor het eerste zag en zei dat ik knap was, want dat werd tijdens het dansen met al dat rekken en strekken weer goed naar beneden gehaald. Maar we gaan er komen, wij zijn vrouwen, wij geven niet op!
Maar dit weekend is druk, dus geen rust voor mijn billentjes helaas.
Al heb ik het er voor over, morgen mijn eerste 'sleep-over' bij een vriendin, een amerikaanse sleep-over ik ben benieuwd! Maar het begint al lekker, want na school gaan we met de schoolbus naar haar! De echte, amerikaanse, gele schoolbus, of course! Voor het eerst in mijn leven, jeeeej!
Om niet te denken dat ik zondag lekker ga bijslapen, neenee, wat denken jullie nou? 's ochtends vroeg om 6/7 uur, 'S OCHTENDS OP ZONDAG, om een opdracht van die vader te fotograveren, en daarna gaan zoeken naar de home-coming kleren en spullen!

En na dit weekend, begint DE week; home-coming week! Ik heb er echt zoveel zin in, maar eerst gaan we genieten van dit weekend, en nu nog even wat uurtjes slaap pakken om morgen nog een dagje naar school te gaan! Waar we deze week weer lekker 3 films, o.a. What to expect, when you're expecting, hebben gekeken, huwelijksplannen hebben verbreed en lekker hebben gezongen in het koor! Goed schoolleventje heir, hoor!

Mijn Amerikaanse droom is fantastisch! Dromen zijn geen bedrog, zolang je je best doet, en strijd voor wat je wil, je dromen naleeft, komen ze echt uit!

Oh trouwens, happy 16.5 birthday for me! Speciaal voor mijn 16.5e verjaardag, zijn we chocolate chip cookie dough gaan halen, zodat we die weer kon maken, of course! Haha, en hoe? Normaal kochten we dit bij de supermarkt in Rochester, want die had grote, 6 in 1 pot, en het is hier snel op, dus dat is wel nodig, ik stapte in mijn pjama jumpsuit en koeiensloffen de auto in, om aan het eind van de straat de stoppen bij de supermarkt, en een kleinere verpakking te kopen. Dus ik vroeg, dus we pakte hiervoor de auto? En ze keken me met zo'n echte 'duh' blik aan..
Lekker Amerikaans was ik dus bezig, met de auto voor 300 meter ofzo, op mijn sloffen en in mijn pjama, want zo doen ze hier alles!

Lieve vriendjes en vriendinnetjes, ik hoop dat jullie snappen wat ik zei, maar vergeet niet, dat als er wat is, ik er nog altijd ben, ook al zit ik heel veel kilometertjes verderop!
ik hou van jullie!